Sleswig-Holsteensche Opstand
Vun Paris güng dat ut – in ganz Europa weer in’t Fröhjohr 1848 Unroh in de Politik. In all de düütschen Staaten, in de de Monarchie noch en Rull spelen dee, woor af März en Revolutschoon dorvun. Dat weer ok so in de Hartogdömer Sleswig un Holsteen, de as Deel vun den helen däänschen Staat politsch en swore Situatschoon to faten harrn. De Börgerslüüd wünschen sik en Verfaten – Lüüd mit däänschen oder düütschen Sinn harrn verscheden natschonale Intressen. De Sleswig-Holsteenerinnen un Sleswig-Holsteener mit den Sinn för Düütschland wullen, dat Sleswig in de Tokumst fast an en düütschen Natschonaalstaat anbunnen weer. De so nöömten „Eiderdänen“ wullen, dat Sleswig in dat däänsche Riek mit rinkamen schull. Denn geev dat Striet wegen verscheden Arvregeln in Däänmark un in de Hartogdömer, dorto keem denn de Fraag, wo man henhören dee. In dat Johr 1846 lösen sik de Stännenversammeln vun de Hartogdömer op. Se protesteren domit dorgegen, dat de däänsche König Christian VIII. in Sleswig inföhrt harr, dat ok de Fruens arven kunnen. Se weren ok bang, dat Sleswig un Holsteen keen Verbinnen mehr harrn. De Stännenversammeln grünn man 1836, se schullen beraden, dat harr de däänsche König toseggt. De holsteensche Stännenversammeln seet siet denn in dat Raat- un Stännenhuus Itzhoe un harr as ehr sleswigsches Pendant meist blots düütsche Natschonaalliberalen.
In‘n März 1848 keem dat denn nu to den Sleswig-Holsteenschen Opstand gegen Däänmark. Man streed sik vör allen op den Landsdeel Sleswig – un denn geev dat noch en poor Scheeterien op See. De Düütsche Bund geev Stütt, denn de Lüüd in de düütschen Staaten, de dorto hören, stünnen achter de Saak mit de Minschen in Sleswig-Holsteen. Ünner dat Leid vun Preußen schick man dorüm al in’t Fröhjohr 1848 Bundstruppen in de Region. Se stünnen paraat in den Ruum Itzhoe-Kellinghusen-Niemünster. Mit de sleswig-holsteensche Verfaten vun’n 5. Juni 1849 löös man de Stännenversammeln dörch de Sleswig-Holsteensche Landsversammeln in Sleswig, later in Kiel, af. 1851 güng de Opstand ahn Resultat to Enn. De Düütsche Bund geev keen Stütt mehr un Däänmark kuntrolleer Sleswig meist ganz. In’t Londoner Protokoll vun’n 8. Mai 1852 woorn sik de europääschen groten Staaten mit Däänmark enig, dat man torüch wull to den „status quo“. In Itzhoe seet denn noch eenmal bet 1864 de holsteensche Stännenversammeln.
Text: K.K.
Överdragen in't Plattdüütsche: M.E.
Verwendete Literatur
Ahlers, Jens (Hg.): AufBruch & BürgerKrieg. Schleswig-Holstein 1848 – 1851, Kiel 2012.
Frandsen, Steen Bo: Holsten i helstaten. Hertugdømmet inden for og uden for det danske monarki i første halvdel af 1800-tallet, Kopenhagen 2008.
Stolz, Gerd: Die schleswig-holsteinische Erhebung. Die nationale Auseinandersetzung in und um Schleswig-Holstein von 1848/51, Husum 1996.