De Borg Itzhoe leeg in de Stadt mit den glieken Naam, in’n Noorden vun den Markt twüschen Krämerstraat un Wallstraat in de Stöörsleuf. För en Tiet weer se de holsteensche Borg mit de gröttste Bedüden. Dat schall in dat Johr 1162 en Drepen vun den däänschen König Waldemar I. mit Graf Adolf III. op de Borg Itzhoe geven hebben. So schrifft dat de Geschichtsschriever Saxo Grammaticus. Man dat is nich kloor, wat dat stimmt. Man is vermoden, dat eerst in de 1180er Johren en niege Borg binnen in den öllern Ringwall boot woor. De Archäologen meent, de letzte Utbo weer in de Tiet üm 1200.

Wat op de Borg Itzhoe un op anner holsteensche Borgen passeer, dat bestimm in‘t eerste Drüttel vun’t 13. Johrhunnert de Striet twüschen Adolf IV. un den Dänenkönig Waldemar II. mit den sien Stattholer Albrecht von Orlamünde. Bi dat belager man de Borg, en poormal geev dat anner Besitters, man na de Slacht vun Bornhöved 1227 bleev se bi de Holstengrafens.

De Stadt Itzhoe kreeg 1238 dat Lübsche Stadtrecht. De Schauenborgers in’n Noorden vun de Elv helen sik wiederhen in ehr op. Vun fröher her stamm düsse Dynastie ut dat Rebeet in’n Westen vun Hannover, wo se ok Land un Hüüs rundüm de Schaumborg beholen harrn. Över 300 Johr lang stell se de Grafens vun Holsteen un Stormarn.

Itzhoe weer nich toletzt ok de Graffsteed vun vele Lüüd ut de Herrscherfamilie. Liekers in de Tiet dorna de Stadt Rendsborg mehr Bedüden kreeg as Itzhoe, wiest anner Oorkunnen vun de Grafens, wo wichtig Itzhoe för de Landsherrschop weer. Düsse sünd nich unbedingt op de Borg, man mitünner sogor direkt in de Stadt utstellt woorn.

In’n Ganzen keem dat, dat de Borg nich mehr de Bedüden harr, dorför geev dat düsse Grünnen: De Stadt weer to neeg bi, woans man Krieg maken dee, harr sik wieder entwickelt, un denn ok den Bo vun de Steenborg um 1300. Düsse weer beter anpasst an dat, wat man för dat Militär bruken dee. To de Geschicht vun de Borg Itzhoe tellt dorbi ok, dat düt Rebeet bet in dat 19. Johrhunnert en egen Rechtsrebeet in de Stadt bleev.

Text: F.Z.

Överdragen in't Plattdüütsche: M.E.