As Kind vun en jöödsche Mudder un en Vadder, de kathoolsch opwussen weer, woor Günter Kunert an’n 06.03.1929 in Berlin boren. Bi sien Weg hen na Billen weren de Nazis dortwüschen, man he kunn af 1946 en Grafikstudium an de „Hochschule für angewandte Kunst“ in Berlin-Weißensee anfangen. 1947 füng he mit dat Schrieven an. 1950 weer en Gedichtband Wegschilder und Mauerinschriften sien Debüt. In de eerste Tiet vun sien Schrieven gell sien Wark noch de Idee, den Sotschalismus in Gang to bringen, wat sik denn af de Midd vun de 1960er ännern schull.

De starre staatliche Ideologie vun sien Heimatland maak em ümmer mehr kritsch. So harr man denn en Oog op em. In’n Westen nehm man em ümmer mehr wohr. In de 1970er Johren dorv Kunert al na de USA un na Großbritannien utreisen. Bi harde Ingriffen vun den Staat reageer he dorgegen, un as he de Biermann-Petitschoon mit ünnertekent harr, harr he keen goden Stand in de DDR. He dorv denn 1979 in de Bundsrepublik utreisen. Dor trock he mit sien Fru Marianne eerst na Itzhoe (Itzehoe) un dorna na Kaisborstel, wo he in’t Öller vun 90 Johr an‘n 21.09.2019 storv.

Över Günter Kunert hett man veel seggt, dat he en Dichter vun twee düütsche Staaten weer. Sülven seeg he sik blots as düütschen Dichter, man ok as Minschen ahn Heimat, wat man an sien pessimistisch-satirsche Schriften marken kunn. Sien kritschen Toon, den he sien Leven lang harr, geiht dörch en verscheden Wark mit Vertellen, Reisberichten, Essays, twee Romans, Höör- un Feernsehspillen, vör allen aver Gedichten. De weren för em dat Wichtigste. Neven de literoorschen Texten arbeidt he ok as Tekner un Grafiker.

Text: A.S.

Överdragen in't Plattdüütsche: M.E.