Zum Hauptinhalt springen

Boomplantaag vun Heinrich Rantzau

De Stattholer vun den König un Humanist Heinrich Rantzau (1526-1598) leet 1580 en grote Boomschool vun 14 ha bi Oelixdörp dicht bi Winseldörp inrichten. Resten dorvun schall man noch in dat Johr 1809 sehn hebben. Över den Kurfürsten vun Brannenborg schall he sik Saat för Nadelholt besorgt hebben. Dorüm gellt he as Pioneer för dat Anplanten vun Dannen un Föhren in dat Rebeet vun Sleswig-Holsteen. Wat man sik marken schull: Rantzau leet sien Boomschool op de so nöömte Rantzau’sche Tafel afbillen: Op düsse Tafel, de man na 1591 maalt hett, süht man in de Merrn en Stammboom vun de Rantzaus. Dor achter is en Koort vun Sleswig-Holsteen mit Jütland, Fünen un Schonen dorbi, man nich in dat richtige Maat. Un denn süht man Biller vun Monumenten vun de Rantzaus un wat se daan hebbt, wat vun Bedüden is. De Boomschool süht man links ünnen ganz düütlich, un dormit man dat beter versteiht, steiht dor to lesen „Baumschule Heinrich Rantzaus“, in‘t Original op Latiensch. En Steel ut Steen vör de Boomschool wiest nochmal, wokeen ehr anleggt hett. Bavenöver steiht op Latiensch schreven: „In’t Johr vun den Herrn 1580 plant Heinrich Rantzau düsse Eken, Dannen un Barken. Dat Johr vun’t Planten leet he dorto schrieven, dormit de Lüüd na em ehr Öller rutfinnen köönt. Bet in ewig Tieden un för den ewigen Gott.“ Dor is an to marken, dat Rantzau sien Boomschool för em en wichtige Bedüden harr. Dat weer nich blots ökonoomsche Motivatschoon, dat he de Boomschool op düt Monument, wo he sien egen Adel wiesen wull, en Platz geev. Wat dor schreven steiht, wiest ok domals al, dat de Minschen över „Nachhaltigkeit“ nadacht hebbt, lang ehr Hans Carl vun Carlowitz 1713 dat Woort bi de Forstweertschop in de Welt setten dee. „Nachhaltigkeit“ as Prinzip in de Weertschop geev dat al för de Minschen in’t Middelöller un de Fröhe Neetiet.

De Steel ut Sandsteen an de ole Steed vun de Boomschool wiest bet vundaag hen op düsse Initiativ vun “Nachhaltigkeit“, de dat in’t ganze Land blots eenmal geev. Se is nu düchtig angrepen vun de Witterung, blots de Johrstall 1580 un Rantzau sien Naam kann man noch kennen.

Text: O.A.

Överdragen in't Plattdüütsche: M.E.

Umkreis

Verwendete Literatur

Oliver Auge, Auf dem Weg zur Nachhaltigkeit? Ansätze zu Ressourcenschutz und Ressourcenregeneration im spätmittelalterlichen und frühneuzeitlichen Schleswig-Holstein, in: Wirtschaft und Umwelt vom Spätmittelalter bis zur Gegenwart. Auf dem Weg zur Nachhaltigkeit, hg. von Günther Schulz und Reinhold Reith (Vierteljahrschrift für Sozial- und Wirtschaftsgeschichte/233), Stuttgart 2015, S. 31-51.

Ders., Adlige Selbstdarstellung und Legitimation um 1600. Die sog. Rantzausche Tafel auf Krengerup (Fünen), in: Nordelbingen 80 (2011), S. 35-55.

Kurt Mantel, Forstgeschichte des 16. Jahrhunderts unter dem Einfluß der Forstordnungen und Noe Meurers, (Schriftenreihe der Forstwissenschaftlichen Fakultät der Universität Freiburg i. Br.), Hamburg/Berlin 1980.