De Gemeende Hohenlockstedt, as se vundaag heten deit, weer vele Johrhunnerten lang nich veel mehr as Öödland un en arme Heidelandschop. Jüst dorum intresseer sik dat Militär ümmer wedder för düt Rebeet. 1865 bo dat Militär en Teltlager bi dat Dörp Lockstedt op un maak ut dat Gelänn en Platz to’n Öven för de Truppen vun dat IX. Armeekorps mit en Flach vun 4.500 Hektar. Na un na keem dat Lockstedter Lager (Lola) in de Gang. Dat weer en lütten Deel vun dat hele Areal, dorto hören de Bahnhoff an’t Gleis twüschen Wrist un Itzhoe, de Watertoorn, de massiven Hüüs för de Oiffizeren un de Mannschop un ok dat Suldatenheim. De düütschen Suldaten, de man hier utbillt hett, kunn man meist nich tellen, man ok junge Lüüd ut Finnland maken hier friewillig in den Eersten Weltkrieg (Ersten Weltkrieg) en Utbillen för dat Militär. Man sett jüm in in dat Königlich-Preußsche Jägerbataillon Nr. 27, dormit se as finnsche Jäger rüst weren för den Krieg gegen Russland, wat ja ok wat bröcht hett.

Dat Lockstedter Lager gellt dorüm as Weeg vun de finnsche Unafhängigkeit; eenmal in’t Johr an’n Enn vun den Maand Februar is in Hohenlockstedt de Finnendag as en gemeensame düütsch-finnsche Gedenkveranstalten. Den Platz to’n Öven för de Truppen hett man aver af 1920 to en groten Deel nich mehr för’t Militär bruukt. Lüüd, de vörher to dat Freekorps hören deen, besiedeln dat Rebeet. So kunn op den sandigen Grund ein grote Rebeet för den Kantüffel-Anbo anleggt warrn. Ut de Rebeten butenrum, de man för Landweertschop bruken dee, un ut dat Lager, dor bo man Zivilhüüs dorto, maak man de Landgemeende Lockstedter Lager. In de Tiet vun den Natschonalsotschalismus (Nationalsozialismus) kemen denn en Floogplatz för dat Heer, en Munitschoonsanstalt (Muna) un en Sportschool vun de Stormafdelen (SA) dorto. Bet dorhen harr dat Militär de Gemeende de Form geven, man na den Tweten Weltkrieg woor dat denn en wichtige Steed för de Industrie (Industriestandort) un 1956 kreeg se en annern Naam: Hohenlockstedt (Holo).

Text: J.O.

Överdragen in't Plattdüütsche: M.E.