Schenfeld (Schenefeld) hett mit de Bonifatiuskark een vun de veer Oorkarken in Noordelbingen, en Rebeet, wat den Westen vun Holsteen un Hamborg (Hamburg) utmaak.

Se stamm ut de Tiet, as de Region in dat fränksche Riek mit rinkeem. De Kark woor vör 848 boot, se weer woll en quadraatschen Bo mit en halfrunne Apsis in’n Oosten för den Altor. Lange Tiet weer düsse Kark groot noog för de lütte Christengemeende. An’t Enn vun dat 12. Johrhunnert, as sik dat Christendom heel un deel dörchsett harr, reet man den olen Karkenbo af un sett en rechteckig Feldsteenlanghuus mit Kastenchor hen. Nu harr de Gemeende, de wassen dee, noog Platz. In‘t 13. Johrhunnert legg man dat hele Karkenschipp höger. In de Tiet vun den Dörtigjohrigen Krieg kreeg de Kark en sworen Schaden.

Man bo ehr wedder op un ok dat Inventor woor nie maakt. De Altor kreeg vun den Bildsnittjer Jürgen Heitmann den Öllern (üm 1580-1646) ut Wilster in dat Johr 1637 en hölten Opbo mit Friesülen un barocke Elementen as Knorpelornamenten – un ok Friesülen, twüschen de Figuren as Sinnbiller för Hapen un Gloov stahn. In de Mitt is en Bild vun dat Avendmahl – un doröver de Szeen vun dat Krüzigen. Al 1629 maak man de Kanzel mit rieken Smuck. 1637 kreeg de vun Heitmann en Schalldeckel mit Knorpelwarkopsätz, ähnlich as bi den Altoropsatz.

De Dööpengel mit en Muschelschaal för dat Dööpwater höört ok to de niege barocke Utstatten. 1642 geev de Familie Grodthaus den Opdrag för en Epitaph. Dat weer so groot un vun’t Handwark her meist so as de Altoropsatz. In de Mitt, ünner de Golgathakrüzen, süht man de Stifterfamilie un dor achter is en Ansicht vun Schenfeld mit den olen Karktoorn to sehn. 1732 keem dorför statts den Toorn en Klockenlateern op dat Karkendack. 1903 saneer man den Karkenbo vun Grund op, en grote Tall vun Bodelen ut dat Middelöller kregen nu en anner Form.

Text: K.H.

Överdragen in't Plattdüütsche: M.E.