Graf Adolf IV. vun Holsteen grünn in de 1230er Johren in Ivenfleth, dat is vundaag Borsfleth, op en Wurth en Zisterzienserinnenklooster. Al 1256 verlegg man dat na Itzhoe (Itzehoe), as dat Klooster dat Patronatsrecht över de Parrkark St. Laurentii kreeg. 1263 geev de Erzbischop vun Bremen sien Ünnerschrift dorto. De Konvent leet in’n Süüden vun de Kark de Kloosterhüüs opboen. En Deel vun den Krüüzgang is noch dor. Hier leven de Nonnen ahn Kuntakt na de Butenwelt un beden en poormal an’n Dag in de Kark in’n Chor. Dat füng an mit dat Morgengebett, dat Laudes. Ehr Alldag weren Handwarksarbeiden, Goornarbeit un Koperen vun Böker för de egen Kloosterbibliothek. Dat Klooster harr ok en Kloosterschool för de Döchter vun de Landadelsfamilien ümto. De Döchter vun de Adelsfamilien vun Ahlefelds, Blomes, Pogwischs, Rantzaus un Reventlows leven in’t Konvent – un so kreeg dat Klooster veel Land vun de Familien schenkt. Un denn weren ok noch Döchter vun Raatsfamilien ut de Städer Rendsborg, Kiel, Itzhoe un Hamborg as Nonnen inschreven.

As Kloostervörstahersch verwalt de Äbtissin tosamen mit den Propst, de de Rechtsgeschäften na buten maken dee, den Grundbesitt. In 67 Oorten harr dat Klooster Land un Hüüs un ok Inkamen as Naturalien un Tinsen. De Oornten lager man in so nöömte Grangien, de Weertschopshoffen, un bröch de vun dor ut op de Stadtmarkten. Un denn harr dat Klooster ok noch Woolden, Möhlen un en Köhlerie in Bokhorst, wo man Holtköhlen winnen dee.

Af 1525 sett sik in Itzhoe de evangeelsche Lehr dör. 1538 besweren sik 28 Nonnen bi den König, dat de Äbtissin un 13 anner Nonnen gegen de Praxis vun de evangeelsche Lehr gegenan güngen. 1541 sett de Verwalten vun den König opletzt dör, dat dat Klooster nu en evangeelsche Damenstift woor. Dat güng nu wegen de niege Karkenverornen. 1547 güng Katharina vun Rantzau as letzte Äbtissin mit den olen Gloven ut ehr Amt. Vun denn an leev dat Klooster as evangeelsches Damenstift bet vundaag hen wieder.

Text: K.H.

Överdragen in't Plattdüütsche: M.E.